Ekonomiści o opłacie i dywidendzie węglowej

Globalna zmiana klimatu jest poważnym problemem, który wymaga natychmiastowych działań. Dbałość o środowisko często kojarzy się z wydatkami, jednak w przypadku czystej energii ochrona natury idzie w parze ze wzrostem gospodarczym. Kierując się solidnymi podstawami ekonomii, amerykańscy nobliści i uczeni opublikowali w Wall Street Journal oświadczenie popierające opłatę i dywidendę węglową.

Odnawialne źródła energii już dziś dostarczają energię po cenach konkurujących z paliwami kopalnymi. Wprowadzenie opłaty za zanieczyszczanie przyśpieszy transformację do czystej energetyki i niezależności od importowanych surowców.

Ponadpartyjne porozumienie o sposobie na utrzymanie zmiany klimatu pod kontrolą zawiera następujące zalecenia:

I. Opłata węglowa jest najbardziej efektywnym narzędziem redukcji emisji gazów cieplarnianych, które skaluje się, ma niski koszt i pozwala na szybkie działanie, którego potrzebujemy. Korygując dobrze znaną zawodność rynku, opłata węglowa jest silnym sygnałem, który zaprzęga niewidzialną rękę, by nadać bieg podmiotom wolnego rynku w kierunku nisko-emisyjnej przyszłości.

II. Opłata węglowa powinna rosnąć każdego roku, dopóki cele redukcji emisji nie zostaną spełnione. Opłata powinna być neutralna finansowo, by uniknąć dyskusji o bogaceniu się rządu. Stabilnie rosnąca opłata związana z emisją gazów cieplarnianych promuje nowoczesne rozwiązania technologiczne i wielkoskalowy rozwój infrastruktury. Przyśpiesza też rozpowszechnienie efektywnych energetycznie oraz nisko-emisyjnych dóbr i usług.

III. Wystarczająco silna i stopniowo rosnąca opłata węglowa zastępuje potrzebę różnych innych ustaw regulujących emisje, które są mniej efektywne. Zamieniając niewygodne prawo na sygnał cenowy promuje wzrost ekonomiczny i dostarcza pewność stabilnej przyszłości, której przedsiębiorstwa potrzebują w swych długoterminowych planach inwestycyjnych związanych z alternatywnymi źródłami energii.

IV. Wyrównania przygraniczne powinny zostać wdrożone, by zapobiec wyciekom emisji i uchronić konkurencyjność Stanów Zjednoczonych. Ten system będzie promował amerykańskie firmy, które są bardziej efektywne energetycznie od zagranicznej konkurencji. Wyrównania przygraniczne staną się też powodem, dla którego inny narodom zależeć będzie na wdrożeniu podobnej opłaty węglowej.

V. Zyski z opłaty węglowej powinny zostać zwrócone bezpośrednio obywatelom Stanów Zjednoczonych poprzez zryczałtowany rabat, by zmaksymalizować uczciwość i polityczną akceptację rosnącej opłaty węglowej.  Większość amerykańskich rodzin, włączając te najbardziej narażone, wyjdzie finansowo na plus, ponieważ otrzymywane “węglowe dywidendy” będą wyższe niż wzrost wydatków za energię z paliw kopalnych.

W śród podpisanych pod oświadczeniem znaleźli się: George Akerlof, Robert Aumann, Angus Deaton, Peter Diamond, Robert Engle, Eugene Fama, Lars Peter Hansen, Oliver Hart, Bengt Holmström, Daniel Kahneman, Finn Kydland, Robert Lucas, Eric Maskin, Daniel McFadden, Robert Merton, Roger Myerson, Edmund Phelps, Alvin Roth, Thomas Sargent, Myron Scholes, Amartya Sen, William Sharpe, Robert Shiller, Christopher Sims, Robert Solow, Michael Spence i Richard Thaler, którzy są laureatami Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii.

Paul Volcker jest byłym przewodniczącym Systemu Rezerwy Federalnej.

Martin Baily, Michael Boskin, Martin Feldstein, Jason Furman, Austan Goolsbee, Glenn Hubbard, Alan Krueger, Edward Lazear, N. Gregory Mankiw, Christina Romer, Harvey Rosen i Laura Tyson są byłymi przewodniczącymi prezydenckiej rady doradców ekonomicznych.

Ben Bernanke, Alan Greenspan i Janet Yellen byli przewodniczącymi zarówno rady federalnej jak i prezydenckiej.

George Shultz i Lawrence Summers są byłymi Sekretarzami skarbu Stanów Zjednoczonych.

Źródło: Wall Street Journal